Mogen sterren je verdriet wegnemen
Mogen bloemen je hart vervullen met schoonheid
Laat hoop je tranen wegvegen,
Maar boven alles;
Laat de stilte je sterk maken
(Indianengebed)
De stroom van alledag geeft ruis. De volle agenda krijgt alle aandacht en als je niet alert genoeg bent, dan volg je heel eenvoudig telkens alleen maar je agenda. Je bent een soort verlengstuk ervan geworden, omdat het zo geprogrammeerd staat. En als de ruis zo luid wordt en dat telkens weer, dan kun je de stilte niet meer horen en soms zelfs niet meer verdragen. Je neemt het allemaal in, maar ademt nauwelijks nog uit. Je voelt van binnen een onrust die groeit en het lukt je niet meer dat te stoppen.
Zo leven heeft niets te maken met de bezieling in jou. Het houdt je weg van je natuur. Ruimte nemen om te ervaren waar het werkelijk over gaat en dat dan weer meenemen in je dagelijks leven, dat verdient écht aandacht. Want in aandacht bij je natuur blijven, dat geeft richting. En richting geeft kracht. Dan leef, handel en werk je vanuit je innerlijke kracht. Dat is de bron van leven, dat ben jij.
Op het moment dat je stil wordt,
word je ontvankelijk voor ingevingen.
Stil worden is een nodigheid. Het is nodig om bij je eigen natuur te komen. Of bij je hart of je bij innerlijk, iedereen geeft daar op eigen wijze woorden aan. Stilte zuivert. Op het moment dat je stil wordt, word je ontvankelijk voor ingevingen. In stilte kun je ruimte nemen om te ervaren waar het werkelijk over gaat. Stilte is een eilandje in de tijd, de knop van het dagelijks geruis staat uit. Het is zelf stil zijn.
In mijn praktijk schep ik een haven van rust. Vrij van alle prikkels vallen puzzelstukjes op hun plaats en zie je scherper wat echt belangrijk is, waar meer mildheid nodig is en waar je werkelijk plezier aan beleeft. In stilte boor je een bron van wijsheid aan. Het hoofd luistert naar wat het hart al weet. Het is het punt waar de ervaring ontstaat van in flow zijn, dat je voelt dat je leven stroomt en de juiste richting heeft.
In stilte boor je een bron van wijsheid aan;
het hoofd luistert naar wat het hart al weet.
Samen, in dat moment van stilte en rust, kijken we wat je aandacht trekt en wat vraagt om gezien te worden. Er is ruimte om te focussen. Wat in jou krijgt geen aandacht door de ruis van alledag? Wat is belangrijker voor jou dan goed zorgen voor jezelf? Wanneer is er echt ruimte om je hart te laten spreken? En hoe creëer je blijvend zo’n moment in een drukke dag? Naast gesprekken die we hebben en mijn ‘aangevingen’, ondersteun ik meestal ook homeopatisch. Dat helpt dragen, het helpt pijn of andere klachten op te ruimen en het helpt je krachtig jezelf te zijn. Met een dagelijks moment van stilte dat jij zelf toevoegt, leer je wat zich in het diepst van jou afspeelt en wat je wens is. En dan is wat je te geven en te ontvangen hebt oneindig.